- məxluqat
- ə. «məxluq» c. bütün yaradılmışlar, insanlar və heyvanlar
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
məxluqat — <ər. «məxluq» söz. cəmi> klas. bax məxluq 1 və 2 ci mənalarda. Külliməxluqat yığıla; Çətindi sevdam dağıla. . «Koroğlu». Əcaib məxluqat görünürdü, . . kimi buynuzlu və at ayaqlı idi, bəzisi yarı öküz, yarı adam idi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəlaiq — ə. «xəliqə» c. 1) bütün canlılar; məxluqat; 2) m. camaat, xalq; 3) m. təbiət, xasiyyət; 4) m. kəniz, cariyə, xidmətçi qız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əşrəf — ə. ən şərəfli; daha şərəfli. Əşrəfi məxluqat yaradılmışların ən şərəflisi (insan) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhşər — <ər.> 1. Bax qiyamət 1 ci və 3 cü mənalarda. Vaqifəm, hicrandır mənim məhşərim; Gecə gündüz canan olmuş əzbərim. M. P. V.. <Şahpəri:> Vallah, bir tufan var, bir qiyamət qopur ki, elə bil məhşərdir! B. Bayramov. Ərəsati məhşər – bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əcaib — sif. <ər.> 1. Çox qəribə, çox təəccüblü, qeyri adi, görünməmiş. <Kərəm:> Yolda bir əcaib milçək görmüşəm, onu sizə sazla deyəcəyəm. «Əsli və Kərəm». Əcaib məxluqat görünürdü: kimi buynuzlu və at ayaqlı idi, bəzisi yarıöküz, yarıadam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əmval — is. <ər. «mal» söz. cəmi> köhn. Mallar. Biz məgər aclara vəqf eyləmişik malımızı? Ta ki hər müstəhəqə bəzl edək əmvalımızı. M. Ə. S.. Onda məxluqat nəinki bu fani dünyanın əmvalından, hətta öz əyalından və canından belə keçər. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti